Geplaatst: 16 januari 2025
Deze week was voor mij een drukke en interessante week. Ik heb gesprekken gehad met fijne mensen met (een vermoeden van) autisme, ik heb aan een workshop over het nieuwe project Wave deelgenomen en ik was aanwezig bij het Symposium Neurodiversiteit in Tilburg. En er waren twee thema’s die deze week centraal stonden: verbinding en hoe kun je op je werk vertellen wat je nodig hebt?
Verbinding is altijd belangrijk, bij wat je ook doet. Het is belangrijk om goede inhoud te hebben bij de dingen die je doet, vind ik. Maar als je niet de verbinding hebt met je luisteraar, coachee of met wie je ook praat of wie je ook wilt bereiken, dan komt je boodschap niet goed aan.
Als er wel verbinding is, dan is er heel veel mogelijk. Vanuit verbinding ontstaat vertrouwen en openen zich mogelijkheden die vooraf niet zichtbaar waren of onmogelijk leken.
Een ander thema dat deze week vaker aan bod kwam, was hoe kun je op je werk vertellen wat je nodig hebt?
Het allerbelangrijkste dat daarvoor nodig is, is dat je zelf weet wat je nodig hebt. En dat is voor veel mensen met (een vermoeden van) autisme soms al lastig om te weten. Weet jij bijvoorbeeld waar je stress van krijgt, wanneer je je grenzen aan dient te geven en hoe je kunt zorgen voor voldoende rust in je hoofd gedurende je werkdag?
En als je dan weet wat je nodig hebt, nadat je bijvoorbeeld langdurig zelfonderzoek gedaan hebt of met een coach gewerkt hebt, hoe kun je dit dan op een goede manier verwoorden richting je leidinggevende, collega’s en eventueel een HR-functionaris?
Kun je benoemen waarom het voor jou goed werkt om bijvoorbeeld op een rustige werkplek te zitten? Zonder steeds bellende collega’s naast je te hebben zitten of zonder geroezemoes op de gang van mensen die bij de printer staan te kletsen.
Een belangrijk onderdeel van vertellen wat je nodig hebt op je werk is dat je gehoord wordt. Dat er geluisterd wordt wanneer je iets aangeeft. Dat je de ruimte krijgt om dingen net even anders te doen, zodat ze wel bij je passen. En dat niet van iedereen hetzelfde wordt verwacht, want niet iedereen is hetzelfde en niet iedereen heeft hetzelfde nodig.
Een andere vraag die daar ook bij kan horen is ‘ben je open over je diagnose of vermoeden van neurodivergentie op je werk’? Voel jij je op je werk op je gemak genoeg om open te zijn over je diagnose? Wat zijn de ervaringen uit je verleden die je meeneemt en waarop je je besluit baseert of je wel of niet over je diagnose vertelt? Wat kunnen voor jou de voordelen zijn om er over te vertellen En wat zijn eventuele nadelen?
Allemaal belangrijke zaken die belangrijk zijn voor mensen met (een vermoeden van) autisme. En die heel persoonlijk zijn en voor iedereen anders.
Hoe ga jij hier mee om? Ik hoor het graag van je in een reactie.