Geplaatst: 27 mei 2022

Het werd me teveel

Teveel, het werd me gewoon teveel

“En toen stond ik ineens te huilen op de gang, het werd me allemaal teveel.”

Dat was wat Wendy mij vertelde deze week over haar werkdag eerder die week.

Wendy herkent zichzelf in kenmerken van autisme en werkt onder haar niveau, misschien wel herkenbaar voor je. Eigenlijk vindt ze dat niet prettig, ze heeft een universitaire studie gedaan, dus ze zou meer moeten kunnen. En aan de andere kant merkt ze dat dit werk soms teveel voor haar is.

De werkdag van Wendy

De werkdag begon redelijk OK. Alle bureaus in het kantoor waar ze zit, waren die dag bezet, maar dat was goed te doen. Ze heeft fijne collega’s, dat gaat goed.

Een paar van haar naaste collega’s op kantoor hebben veel ervaring in de functie waarin ze zitten. Daardoor krijgen zij veel vragen van andere collega’s. Op zich natuurlijk prima.

Maar waar Wendy last van heeft is dat steeds de deur open en dicht gaat wanneer er nieuwe mensen iets komen vragen. Sommigen gaan er dan ook eens lekker uitgebreid voor zitten en beginnen te praten. Soms gaat het meteen over de vraag die ze willen stellen, anderen starten met een praatje over ‘koetjes en kalfjes’.

Je kunt je voorstellen dat al dat bezoek in het kantoor en de opengaande deur steeds, al energie kost voor Wendy. Het wordt dan snel teveel.

Plotselinge verandering / telefoondienst

Even later komt er een goede collega van Wendy binnen en roept ze naar Wendy dat zij de telefoon even bij dient te houden, want de collega gaat met haar team in werkoverleg.

De algemene telefoon aannemen is voor Wendy echt een crime om te moeten doen. Ze is bang dat ze te weinig informatie geeft, te veel vertelt of dat ze niet kan vinden in het systeem waar iemand naar vraagt. Dit geeft telkens een hoop onrust.

Op deze dag ging het voor haar gevoel echt niet goed, ze kreeg een boze klant aan de telefoon en wist door alle stress van die ochtend het antwoord gewoon niet meer te vinden. Terwijl ze het er normaal zo bij pakt.

Toen kwamen de tranen

Uitgeput en met een vol hoofd liep Wendy naar de gang. En daar kwamen de tranen. Ze is doorgelopen naar het toilet en is daar even blijven zitten om de tranen even te kunnen laten komen. Daarna was er wat spanning weg.

Gelukkig kwam er een lieve collega een tijdje later vragen of ze in de pauze een kopje koffie mee ging drinken verderop in de straat. Dat hielp ook wel om even rust te pakken. Waardoor het hoofd weer even op orde kon komen.

Wat kan ik als autismecoach doen?

Wat ik daar als autismecoach mee kan doen? Ik kan Wendy helpen om overzicht voor zichzelf te creëren gedurende zo’n werkdag. Met Wendy heb ik afgesproken dat ze spiekbriefjes gaat maken van de procedure die ze kan gebruiken op een moment dat ze het even niet meer weet.

En ook gaan we aan de slag met een lijstje van de dingen waarvan ze rust in haar hoofd krijgt en waar ze blij van wordt.

Wendy heeft die dingen natuurlijk wel in haar hoofd zitten, maar op stressvolle momenten kan ze die lijstjes in haar hoofd niet makkelijk vinden. Terwijl wanneer ze de lijstjes letterlijk op papier schrijft, in een specifiek schriftje, kan ze het er altijd even bij pakken. Zodat ze wel het goede kan doen of het juiste kan kiezen wat haar op dat moment helpt.

Herken jij zulke werkdagen?

Herken jij jezelf in zulke werkdagen, zoals Wendy die afgelopen week had? En wil je er meer over leren, om je werk goed te kunnen doen zonder dat het jou al je energie kost, om jezelf goed te leren kennen en te leven op een manier die bij jou past?

Doe jezelf een lol en gun jezelf een vrijblijvende afspraak voor een gratis ont-stress sessie. We houden de sessie in mijn praktijk in Best of online. De sessie duurt ongeveer een half uur en we bespreken waar jij tegenaan loopt in je werk en hoe ik je daarbij kan helpen.

Meld je nu hier aan voor jouw gratis ont-stress sessie.


Tags: , , , , , ,