Geplaatst: 11 mei 2023
Vandaag deel ik het verhaal van Demy (met kenmerken van autisme) en haar coachtraject met je. Demy heeft een 1-op-1 coachtraject (bijna) doorlopen en ik ben heel trots op Demy. Lees verder om te weten waarom ik zo trots ben op Demy en wat een coachtraject bij autisme kan doen.
Sinds augustus coach ik Demy. Toen we startten, bijna een jaar geleden, zat ze echt niet lekker in haar vel en liep ze tegen allerlei problemen aan. Ze had een burnout en het leven was te veel.
Ze was net uit een scheiding aan het krabbelen en wist niet waar ze met zichzelf naar toe moest en wat goed voor haarzelf en haar kinderen was. Welke keuzes moest ze maken, het was allemaal zo veel.
Sinds de scheiding was ze haar hele netwerk verloren en stond ze er letterlijk alleen voor. Ze heeft nog wel een broer en een zus, maar die hebben ook hun eigen dingen en kunnen niet goed ondersteunen met praktische zaken, zoals kinderen een uurtje opvangen als het werk uit loopt etc.
We zijn het coachtraject gestart met een hele mooie oefening waarbij je kijkt hoe het met je persoonlijke ruimte zit. Stel je grenzen die goed voor jou zijn, of laat je iedereen voor gaan in prioriteit en kom je daarna, misschien, zelf nog eens aan de beurt?
Wat levert het je op om steeds maar te doen wat die ander verwacht? En wat kost het je eigenlijk? Demy beseft vrij snel in het coachtraject dat de manier waarop zaken liepen, voor haar niet de goede manier was.
Ze ging heel actief en enthousiast met de oefeningen en de dingen die we bespraken aan de slag. We onderzochten samen wat voor haar belangrijk is. Hoe zij zou willen dat het gaat. En hoe ze kan zorgen dat ze stapjes in de richting zet waarin ze op wil. En daarbij ook haar kinderen mee kan nemen in de positiviteit.
En ook Demy liep er soms tegenaan, net als veel andere mensen die ik coach, dat het soms niet snel genoeg gaat. Ook voor mezelf is dat heel herkenbaar. Als je eenmaal weet waar je heen wilt, dan kan het niet snel genoeg gaan.
Maar vaak is het juist belangrijk dat je de tijd neemt. Dat je echt gaat voelen dat hoe het voorheen ging, niet meer bij je past. En waarom het niet meer past en dan ook natuurlijk wat het dan is wat wel bij je past.
Soms is het goed om daarvoor verschillende dingen uit te proberen. Denk dan aan meditaties doen, mindfulness-oefeningen, een boek lezen, met mensen praten, alleen zijn. Het is vaak echt puzzelen wat past er nu bij mij, wat heb ik nodig om tot rust te komen en om in actie te kunnen komen voor de juiste dingen. Wat heb ik nodig en hoe zorg ik daarvoor.
Het was natuurlijk echt niet altijd makkelijk. We moesten door heel wat dingen heen, worstelen af en toe zelf. Maar ik zag Demy veranderen, stapje voor stapje. Van de strijd naar het bij jezelf blijven. Echt mooi om te zien!
Demy deed recent nog een keer een variant van onze eerste oefening, waarin ze weer keek naar haar persoonlijke ruimte en de mensen om haar heen. Ze ontdekte dat ze een netwerk van fijne mensen om haar heen aan het verzamelen is. Dat ze weer leuke dingen aan het doen is met anderen en/of met haar kinderen.
En ook dat ze zichzelf weer teruggevonden heeft en ze weer rust ervaart. Rust in haar leven en dat het goed is. Dat ze het goed doet. Voor zichzelf en haar kinderen.
Als we dan een sprong maken, van ongeveer een jaar geleden naar vandaag, dan ben ik trots. Ik ben heel trots op Demy, op de stappen die ze gezet heeft. De acties die ze genomen heeft om te zorgen dat ze steeds meer het leven leidt dat ze wil leiden.
Zodat ze ook goed voor haar kinderen kan zorgen en hen kan bieden wat zij als moeder ziet dat ze nodig hebben. En ook dat ze goed voor zichzelf kan zorgen. Daardoor geeft ze ook het goede voorbeeld aan haar kinderen, je wilt je kinderen ook leren om voor zichzelf te zorgen.
En dan ben ik ook een beetje trots op en blij voor mezelf. Dat ik dit mooie werk mag doen. Mensen begeleiden die even niet meer weten hoe ze het voor zichzelf goed kunnen doen. En hen helpen onderzoeken wat het ook al weer is dat goed voor hen is. Waardoor ze, net als Demy, zichzelf weer vinden en weer op hun juiste pad terecht komen.
Dankbaar en blij word ik daar van.
Ben jij ook af en toe jouw juiste pad kwijt? En wil je onderzoeken wat voor jou werkt, zodat je ook goed je grenzen aan kunt leren geven en voor jezelf kunt zorgen?
Vraag dan nu hier jouw gratis ont-stress sessie aan! In deze ont-stress sessie bespreken we waar je tegenaan loopt en hoe ik je daarbij kan helpen. Jouw ont-stress sessie van ongeveer 30 minuten houden we in mijn praktijk of via Zoom.
Vraag jouw sessie hier aan.
Wist je trouwens dat werkgevers vaak een potje hebben voor medewerkers dat gebruikt kan worden voor persoonlijke coaching en trajecten zoals Rust en balans op je werk?
Ben jij wel klaar met het gebrek aan controle en overzicht bij veranderingen op je werk? En die vaak aanwezige vermoeidheid en gebrek aan energie? Kun jij hierin wel wat hulp gebruiken? Of kan ik je helpen bij het in gesprek gaan met je leidinggevende?
Vraag jouw gratis sessie nu hier aan!
Geplaatst: 16 juni 2022
Moe : zo’n 8 jaar geleden was ik moe, heel moe. Ik deed mijn uiterste best om alle ballen hoog te houden. Twee opgroeiende kinderen van 9 en 7 (beiden met even later een diagnose autisme), een veeleisende baan, een partner, een huishouden en vrienden en kennissen.
Ik voelde wel dat ik zo niet langer door kon gaan, dat het toch niet de bedoeling kan zijn dat je steeds over je eigen grenzen heen gaat en zo moe bent. En dat was ik, steeds maar moe, overdag, ’s avonds en in het weekend. Maar ik wist niet hoe ik het kon veranderen. En dus ploeterde ik maar door.
Wat mij heeft gered – achteraf is dat altijd makkelijk zo te zien – is dat ik een auto-ongeluk kreeg. Het leek een klein ongeluk, maar de gevolgen waren enorm voor mij en mijn gezin. Ik kon 7 weken nagenoeg niets, alles was te veel en kostte me bergen energie. Daarna ben ik nog ruim 1,5 jaar bezig geweest om weer goed voor mijn kinderen te kunnen zorgen, om het huishouden weer te kunnen doen en om mijn contracturen weer te kunnen werken.
Poeh, dat was echt een zware tijd. Ik weet dus uit eigen ervaring wat vermoeidheid met je doet. En hoe uitzichtloos het kan voelen.
Toen ik uiteindelijk weer aan het werk was, kreeg ik er problemen bij, want alles was veranderd op het werk. We hadden een andere leidinggevende, een ander kantoor en de sfeer was enorm veranderd op de afdeling. Zo erg dat ik me er helemaal niet meer thuis bij voelde. En geloof me, in zo’n sfeer werken die niet bij je past, kost ook bergen met energie.
Die negatieve sfeer was echt niet wat ik wilde. Ik begon net mijn vermoeidheid en negatieve gevoel achter me te laten, en nu kreeg ik dit. Ik ben toen bewust op zoek gegaan naar energie. Naar manieren om energie te besparen en om energie extra te krijgen. Zodat ik die werkdag wel op een normale manier door kon komen, zonder ’s avonds uitgeput op de bank te hangen.
En ik ging op zoek naar manieren om mijn grenzen op een juiste manier aan te geven. Ik was gewend om steeds maar over mijn grenzen heen te gaan en te doen wat anderen van mij verwachten. Maar daar ging ik het niet mee redden, dat besefte ik me wel. En dus onderzocht ik wat nu eigenlijk mijn grenzen zijn. Wat vind ik belangrijk en wat niet. Waar wil ik mijn tijd en energie in stoppen en waar houd ik direct mee op.
Die zoektocht naar energie krijgen en je grenzen op de juiste manier aangeven, heeft me gebracht waar ik nu ben, met mijn eigen autismecoach-praktijk. Ik kan nu goed voor mijn energie zorgen. Ik geef mijn grenzen aan op een manier die anderen begrijpen. En dat zorgt ervoor dat ik buiten het werk om energie heb voor de leuke dingen in het leven – en soms ook de dingen die gewoon moeten.
Herken jij jezelf in (kenmerken van) autisme en ben je ook zo moe? Kun je wel wat hulp gebruiken bij het krijgen van energie? Ben je er klaar mee om elke avond uitgeput op de bank te ploffen?
Vraag dan nu jouw gratis ont-stress sessie aan! In deze ont-stress sessie bespreken we waar je tegenaan loopt en hoe ik je daarbij kan helpen. Jouw ont-stress sessie van ongeveer 30 minuten houden we in mijn praktijk of via Zoom.
Vraag hier jouw sessie aan via.