Geplaatst: 6 juni 2024
De vraag ‘waarom ben ik autismecoach?’ is eigenlijk heel simpel te beantwoorden. Omdat ik vind dat veel mensen met (een vermoeden van) autisme tegen problemen aanlopen die regelmatig vrij eenvoudig te voorkomen zijn.
En voordat nu de halve ‘autisme-wereld’ begint te stuiteren, ik bagatelliseer hiermee zeker niet de problemen die ook kunnen ontstaan bij autisme. Ik ben me er van bewust dat mensen met autisme tegen grote uitdagingen aan kunnen lopen in hun leven. En dat niet alles makkelijk op te lossen is.
Wat ik wil vertellen is dat ik merk dat er ook veel werkende mensen met autisme zijn die tegen problemen aanlopen in hun werk die wel op een vrij eenvoudige manier op te lossen zijn. Door bijvoorbeeld een eenduidige communicatie door je collega’s en leidinggevende, die compleet en duidelijk is en maar op één manier uit te leggen is.
Of door de tijd te krijgen om over je antwoord na te kunnen denken als er een vraag gesteld wordt die complex is of waar je één-twee-drie niet het antwoord op weet. Of door een leidinggevende die los kan laten ‘zo doen we dit altijd’ en die naar ‘we kijken hoe het voor jou goed werkt’ kan bewegen.
Bij onze kinderen op school merkte ik het ook. Er waren leerkrachten die onze kinderen echt zagen en die hen de ruimte gaven om het op hun manier te doen. Die het wel OK vonden dat ze op een plek in de klas zaten die prettig en veilig voor ze voelde. In plaats van na elke schoolvakantie weer een andere plek en andere kinderen in je groepje.
Ik merkte dat als een leerkracht open stond voor onze kinderen en hen probeerde te begrijpen, dan kwamen onze kinderen goed tot leren. Dan konden ze wel die extra stap zetten in hun ontwikkeling en nieuwe dingen uitproberen. Terwijl als ze hun energie moesten besteden aan zich vervelen in de klas, eeuwige rijtjes sommen maken die ze al lang kenden en steeds wennen aan een andere plek, dan liep die ontwikkeling niet altijd lekker door.
Ik dacht toen ‘dat moet toch anders kunnen’. En dat is nu precies de reden dat ik autismecoach ben geworden. Ik zag dat niet alles zo zwaar en moeilijk hoeft te zijn als dat veel mensen het zagen. Wellicht ook vanuit een stukje gebrek aan kennis en ervaring met autisme. Maar daarom is er juist heel veel aan te doen!
En dat is dus precies wat ik ook merk bij werkende mensen met autisme. Vanuit een stuk onbegrip en gebrek aan kennis vanuit de collega’s en leidinggevende ontstaan onjuiste aannames en ideeën. Waardoor er niet meer verder gekeken en gevraagd kan worden naar hoe de situatie echt is. Wat er nodig is om uit deze (vervelende) situatie te komen.
Een belangrijk ding om daarin mee te nemen is dat er eigenlijk altijd sprake is van onmacht als iets niet (goed) lukt, niet van onwil.
En door in gesprek te gaan met jouw collega, kom je er achter wat er echt aan de hand is. En hoe je die situatie op kunt lossen of verbeteren. Natuurlijk kun je ook mijn hulp hierbij inschakelen, als je samen niet precies de puntjes op de i kunt zetten waar het ‘m nu in zit.
Wist je trouwens dat werkgevers vaak budget hebben voor medewerkers dat gebruikt kan worden voor persoonlijke coaching en trajecten zoals Rust en balans op je werk, dat speciaal voor werkende mensen met (een vermoeden van) autisme is ontwikkeld?
Ben jij wel klaar met het onbegrip, gebrek aan rust, balans, controle en overzicht op je werk en in je leven? En die vaak aanwezige vermoeidheid en gebrek aan energie? Ben je bang dat je wel eens in een burnout zou kunnen belanden? Kun jij hierin wel wat hulp gebruiken? Of kan ik je helpen bij het in gesprek gaan met je leidinggevende?
Vraag dan nu jouw gratis ont-stress sessie aan! In deze ont-stress sessie bespreken we waar je tegenaan loopt en hoe ik je daarbij kan helpen. Jouw ont-stress sessie van ongeveer 30 minuten houden we in mijn praktijk of via Teams.
Vraag jouw gratis ont-stress sessie nu aan.
Geplaatst: 16 juni 2022
Moe : zo’n 8 jaar geleden was ik moe, heel moe. Ik deed mijn uiterste best om alle ballen hoog te houden. Twee opgroeiende kinderen van 9 en 7 (beiden met even later een diagnose autisme), een veeleisende baan, een partner, een huishouden en vrienden en kennissen.
Ik voelde wel dat ik zo niet langer door kon gaan, dat het toch niet de bedoeling kan zijn dat je steeds over je eigen grenzen heen gaat en zo moe bent. En dat was ik, steeds maar moe, overdag, ’s avonds en in het weekend. Maar ik wist niet hoe ik het kon veranderen. En dus ploeterde ik maar door.
Wat mij heeft gered – achteraf is dat altijd makkelijk zo te zien – is dat ik een auto-ongeluk kreeg. Het leek een klein ongeluk, maar de gevolgen waren enorm voor mij en mijn gezin. Ik kon 7 weken nagenoeg niets, alles was te veel en kostte me bergen energie. Daarna ben ik nog ruim 1,5 jaar bezig geweest om weer goed voor mijn kinderen te kunnen zorgen, om het huishouden weer te kunnen doen en om mijn contracturen weer te kunnen werken.
Poeh, dat was echt een zware tijd. Ik weet dus uit eigen ervaring wat vermoeidheid met je doet. En hoe uitzichtloos het kan voelen.
Toen ik uiteindelijk weer aan het werk was, kreeg ik er problemen bij, want alles was veranderd op het werk. We hadden een andere leidinggevende, een ander kantoor en de sfeer was enorm veranderd op de afdeling. Zo erg dat ik me er helemaal niet meer thuis bij voelde. En geloof me, in zo’n sfeer werken die niet bij je past, kost ook bergen met energie.
Die negatieve sfeer was echt niet wat ik wilde. Ik begon net mijn vermoeidheid en negatieve gevoel achter me te laten, en nu kreeg ik dit. Ik ben toen bewust op zoek gegaan naar energie. Naar manieren om energie te besparen en om energie extra te krijgen. Zodat ik die werkdag wel op een normale manier door kon komen, zonder ’s avonds uitgeput op de bank te hangen.
En ik ging op zoek naar manieren om mijn grenzen op een juiste manier aan te geven. Ik was gewend om steeds maar over mijn grenzen heen te gaan en te doen wat anderen van mij verwachten. Maar daar ging ik het niet mee redden, dat besefte ik me wel. En dus onderzocht ik wat nu eigenlijk mijn grenzen zijn. Wat vind ik belangrijk en wat niet. Waar wil ik mijn tijd en energie in stoppen en waar houd ik direct mee op.
Die zoektocht naar energie krijgen en je grenzen op de juiste manier aangeven, heeft me gebracht waar ik nu ben, met mijn eigen autismecoach-praktijk. Ik kan nu goed voor mijn energie zorgen. Ik geef mijn grenzen aan op een manier die anderen begrijpen. En dat zorgt ervoor dat ik buiten het werk om energie heb voor de leuke dingen in het leven – en soms ook de dingen die gewoon moeten.
Herken jij jezelf in (kenmerken van) autisme en ben je ook zo moe? Kun je wel wat hulp gebruiken bij het krijgen van energie? Ben je er klaar mee om elke avond uitgeput op de bank te ploffen?
Vraag dan nu jouw gratis ont-stress sessie aan! In deze ont-stress sessie bespreken we waar je tegenaan loopt en hoe ik je daarbij kan helpen. Jouw ont-stress sessie van ongeveer 30 minuten houden we in mijn praktijk of via Zoom.
Vraag hier jouw sessie aan via.
